Uve Conson (alm. Uwe Johnson; 20 iyul 1934[1][2][…], Kamen-Pomeranisk[d], Qərbi Pomeraniya voyevodluğu[d] – 24 fevral 1984[3] və ya 23 fevral 1984[4], Şirness[d], Kent qraflığı[3]) — alman yazıçısı, tərcüməçisi, redaktor və ədəbiyyat tənqidçisi, dissident.[5][6]
Uve Conson | |
---|---|
alm. Uwe Johnson | |
![]() | |
Doğum tarixi | 20 iyul 1934(1934-07-20)[1][2][…] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 24 fevral 1984(1984-02-24)[3] (49 yaşında) və ya 23 fevral 1984(1984-02-23)[4] (49 yaşında) |
Vəfat yeri |
|
Vəfat səbəbi | ürək tutması |
Təhsili | |
Fəaliyyəti | tərcüməçi, yazıçı, romançı |
uwe-johnson-gesellschaft.de literaturhaus-uwe-johnson.de |
|
![]() |
Uve Conson 1934-cü ildə Almaniyanın Pomeraniya bölgəsində (hazırki Polşanın bir hissəsi) anadan olub. İkinci Dünya müharibəsindən sonra ailəsi Şərqi Almaniyaya (Almaniya Demokratik Respublikası) köçüb. Conson Leypsiq Universitetində germanistika və fəlsəfə üzrə təhsil alıb. Universitetdə oxuduğu illərdə o, alman ədəbiyyatına və siyasətinə dərin maraq göstərməyə başlayıb.
Uve Conson Almaniyanın bölünməsi, totalitarizm və fərdi azadlıqlar kimi mövzuları əhatə edən əsərləri ilə tanınır. Conson müasir alman ədəbiyyatının ən önəmli simalarından biri hesab edilir və onun əsərləri XX əsr Almaniyasının siyasi və sosial reallıqlarını dərindən əks etdirir. Uve Consonun yaradıcılığı Almaniyanın bölünməsi və mühacirətin psixoloji təsiri kimi mövzuları da əhatə edir. Onun ilk romanı "Speculum mytilenense" (1959) Şərqi Almaniyada senzura səbəbilə yayımlana bilməmiş və Qərbi Almaniyada çap olunub. Bu, onun Şərqi Almaniya hakimiyyəti ilə münasibətlərini gərginləşdirib.[7]
Ən məşhur əsəri "Anna Karenina prinsipi" (1961) romanıdır. Bu əsər, Almaniya cəmiyyətində fərdin kimlik axtarışını və müasir dövrün mürəkkəb sosial-siyasi problemlərini araşdırır.
Conson, Qərbi Almaniya ədəbiyyatında vacib simalardan biri hesab olunur və xüsusilə də Almaniyanın bölünməsi və Soyuq müharibənin insanlara təsiri kimi mövzularda dərin analizlər aparmışdır. O, həmçinin dil və üslub baxımından eksperimental yanaşmaları ilə tanınırdı.[8][9][10]
Uve Conson 1984-cü ildə Böyük Britaniyada vəfat edib. Onun əsərləri Almaniya tarixini, siyasi sistemlərini və fərdin bu çərçivədəki yerini araşdıran dəyərli mənbələrdən biri olaraq qalır. O, çağdaş alman ədəbiyyatında analitik və sənədli üslubu ilə seçilən yazıçılardan biri hesab edilir.[11]
-"İlkin göstərişlər" (1962) – Şərq və Qərb Almaniya arasındakı ideoloji fərqləri təhlil edir. -"Jahrestage" (1971–1983) – Dörd cildlik roman silsiləsi olub, Almaniyada mühacir həyatı yaşayan bir qadının hekayəsini əks etdirir. -"Ümidlərin tozlu yolları" (1965) – Şərqi Almaniyada yaşayan insanların sosial və psixoloji vəziyyətini təsvir edir.