Lev Vladimiroviç Rudnev (rus. Лев Владимирович Ру́днев; 13 mart 1885[1], Veliki Novqorod – 19 noyabr 1956[2][3][…], Moskva[2]) — rus-sovet memarı, Stalinizm memarlığının aparıcı praktiklərindən biri. SSRİ Memarlıq Akademiyasının akademiki, Birinci dərəcəli Stalin mükafatı laureatı (1949).
Lev Rudnev | |
---|---|
![]() | |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 13 mart 1885(1885-03-13)[1] |
Doğum yeri |
|
Vəfat tarixi | 19 noyabr 1956(1956-11-19)[2][3][…] (71 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Dəfn yeri | |
Vətəndaşlığı | |
İşləri və nailiyyətləri | |
Memarlıq üslubu | neoklassisizm |
Əsas tikililəri | |
Mükafatları |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
İri memarlıq-layihələndirmə təşkilatlarının təşkilatçısı və SSRİ-də və Varşavada mühüm tikililərin müəllifi olmuşdur.
Novqorodda, Aleksandrovsk qəza müəllim seminariyasının rəisi Vladimir Vasilyeviç Rudnyev və onun həyat yoldaşı Anna Qriqoryevna Serb-Stratanoviçin ailəsində anadan olub. Atası mülki general rütbəsinə qədər yüksəlib və təqaüdə çıxmazdan əvvəl məktəblər üzrə inspektor vəzifəsində çalışıb.[4]
1890-cı ildə ailə Riqaya köçüb, burada Rudnyev I Pyotr adına Riqa real məktəbini və incəsənət məktəbini bitirib.[5] 1905-ci ilin yanvarından 1906-cı ilin iyununa qədər N. N. Mironovun Ticarət məktəbində təhsil alıb, sonra isə İmperator İncəsənət Akademiyası nəzdindəki Ali İncəsənət Məktəbinə daxil olub. Orada Leon Benua və İvan Fomindən rəssamlıq və memarlıq dərsləri alıb, təhsilini davam etdirərkən eyni zamanda Fominin köməkçisi kimi çalışıb. 1911-ci ildən etibarən müxtəlif memarlıq müsabiqələrində iştirak edib, 1915-ci ildə memar-rəssam fəxri adına layiq görülüb. Diplom işi olan "Paytaxt şəhərində universitet" professor Leon Benuanın emalatxanasında hazırlanıb.
Fevral inqilabından sonra Rudnev Petroqradda Mars meydanında İnqilab qurbanlarına abidə üzrə keçirilən müsabiqənin qalibi olub (1917-ci ilin martı). Avanqard üslubunda olan abidə onun layihəsinə uyğun olaraq inşa edilib. 1920–1923-cü illərdə Buxarada olub, şəhərin mühasirəsi və alınması zamanı zədələnmiş Ark qalasının bərpasında iştirak edib. 1924-cü ildə "Lenproyekt" emalatxanasına rəhbərlik edib. Burada yaşayış evləri, xəstəxanalar, profilaktoriyalar və klublar layihələndirilib. 1926-cı ildə "Acarıstan" seriyasından olan gəmilərin memarlıq-bədii hissəsinin layihəsini hazırlayıb: "Acarıstan", "Ermənistan", "Abxaziya", "Ukrayna" və "Krım", "Gürcüstan"[6]
1934-cü ildən etibarən SSRİ Xalq Müdafiə Komissarlığının (NKO) nəzdində özü tərəfindən təşkil olunmuş emalatxanaya rəhbərlik edib. Burada Hərbi Akademiyadan sonra Qızıl Ordu Teatrı, Kronştadtda Zabitlər Evi, Moskvada Müdafiə Nazirliyinin binaları layihələndirilib. Fərqli illərdə Moskva və Leninqraddakı layihə emalatxanalarında çalışıb.
1942-ci ilin fevralına qədər mühasirədə olan Leninqradda olub. Böyük Vətən müharibəsinin başa çatmasından sonra Voronej, Stalinqrad, Riqa və Moskva kimi dağıdılmış şəhərlərin bərpasında iştirak edib.
1922–1948-ci illərdə Leninqradda müxtəlif institutlarda professor olub, 1948–1952-ci illərdə isə Moskva Memarlıq İnstitutunda professor kimi çalışıb. SSRİ Memarlıq Akademiyasının akademiki seçilib.
SSRİ Memarlar İttifaqının idarə heyətinin üzvü, VOKS-un memarlıq bölməsinin prezidenti, Moskva Sovetinin deputatı olmuşdur.[7]
19 noyabr 1956-cı ildə vəfat etmişdir.[7] Moskvada Novodeviçy qəbiristanlığında dəfn edilmişdir.